Hoe?

28 september 2016 - Kraków, Polen

Goedemorgen druifjes. Zo klonk bijna elke morgen mijn begroeting om iedereen op de vreoge morgen een beetje gezellig te maken. Ook al stond er voor vandaag een wat minder leuk iets op het programma. We hebben Auschwitz bezocht. Niemand wist precies wat we konden verwachten. We moesten het maar over ons heen laten komen. Ook dit keer werden wij door een gids geleid. Wat er tijdens deze tour verteld en laten zien is is moeilijk in een aantal woorden te beschrijven en ik heb dan ook ervoor gekozen om er niet te veel woorden aan te besteden. Het enige wat ik erover kwijt kan is: 'Hoe?' Hoe kan een mens dit een ander mens aandoen. Dit is een vraag die tijdens de tour niet beantwoord is en denk ook heel moeilijk te beantwoorden zal zijn. Zelfs als je alles al denkt te weten over de tweede wereldoorlog is het nog altijd anders om dit met eigen ogen te zien. 

Naast Auschwitz hebben wij ook Birkenau bezocht. Ook hier wist je niet wat je zag. Het was werkelijk onmenselijk hoe er werd omgegaan met deze mensen.

Na deze tour was wel te merken dat sommige het nog even een plek moesten geven en eerst was er dan ook weinig te horen in de bus terug naar het hostel, maar er waren ook mensen die ondanks alles er probeerde iets gezelligs van te maken en na een tijdje was dit ook wel redelijk goed gelukt. 

Eenmaal terug in het hostel hadden we ongeveer een uur vrije tijd om even iets te doen wat je zelf graag wilde waarna we gezamelijk naar het centrum zouden gaan om daar nog wat te drinken. Op het terras heb ik samen met mevrouw Brug, Joris en Wesley nog nagepraat over wat we allemaal gezien en gehoord hadden. 

Vervolgens maar even koffie drinken bij de starbucks, dan zal je wel denken, je had toch net wat gedronken, maar koffie gaat er altijd wel in. :) 

'S avonds stond het eten bij een joods restaurant op het programma en het is misschien een beetje eentonig, maar ook hier heb ik heerlijk gegeten. Maar het was niet het restaurant dat dit tot een geweldige avond heeft gemaakt. Nee, wij gingen met de helft van de groep nog even naar een karaokebar. Daar heb ik, en ik weet ook bijna zeker de rest ook, de tijd mijn leven gehad. Iedereen deed vrolijk mee en er was niemand bang om ook eens een liedje mee te zingen. De cola was ons misschien dan toch iets teveel geworden XD. Dit was toch wel de allermooiste avond van de hele reis.

Wat begon als een indrukwekkende dag eindigde toch nog heel gezellig in een Poolse karaokebar. Bedankt allemaal!!