Nog één keertje dan...

vandaag konden we iets langer uitslapen dan de eerdere ochtenden, we moesten om 9 uur pas bij het ontbijt zijn. de ochtendrituelen van de eerdere ochtenden werden weer herhaalt en we konden weer op pad gaan. Dit keer naar het winkelcentrum in Krakau. Dit is natuurlijk geweldig voor de meiden die op de reis meewaren, maar wij jongens wisten zich op het begin toch even geen raad. We zijn uiteindelijk maar een elektronica winkel gegaan om daar naar de vele mooie dingen te kijken die veel te duur waren voor ons. Maar goed, dat is wat wij leuk vinden, denk ik...

12 uur was het weer verzamelen om even snel wat te eten en vervolgens met de tram richting de Schindler fabriek. Hier zouden wij wederom een rondleiding krijgen. Dit was een hele andere ervaring dan dat ik van tevoren gedacht had. Van de fabriek was weinig meer over. Het was meer een museum over Krakau onder de bezetting. Dit was aan de ene kant wel jammer omdat ik verwachtte de echte fabriek van Schindler te zien die ik zou herkennen van de film Schindler's list, maar aan de andere kant was het ook weer erg interessant om de tweede wereldoorlog te zien vanuit een ietswat artistiek perspectief. Zo was Schindler's list uitgebeeld als een soort kamer met alle namen op de muren.

Na deze tour hebben wij ons nog even vermaakt in een golfkarretje van één van de gidsen in Krakau die toch even niks te doen had. Rijden zat er helaas niet in maar gelukkig had het karretje wel redelijke speakers.

In het avondprogramma stond een privérestaurant en dus moest iedereen er wel tip top in orde uit zien. Vandaar dat wij nog even terug naar het hostel moesten om dit voor elkaar te krijgen, waarna we nog één laatste keer naar het centrum zouden gaan. mevrouw Bruggeling heeft ons toen daar nog even heel goed onze mogelijkeheden uitgelegd:

'je zou natuurlijk nog een keer over dit prachtige plein kunnen lopen om er afscheid van te nemen, maar je kan natuurlijk ook nog even een Poolse worst gaan halen.'

Duidelijk toch? We konden dan ook niet anders dan toch nog even met een aantal één zo'n lekkere worst te halen. Maar er moest nog iets anders gebeuren. We moesten ons even voorbereiden op de nacht, waarin wij niet zouden gaan slapen omdat we toch vroeg opmoesten. We moesten dus wel een aantal mondharmonica's halen om iedereen wakker te houden... Wordt natuurlijk ook vervolgd. :p

Daar gingen we dan, naar het privérestaurant. En ik heb verteld hoe lekker de andere restaurants waren, deze was alles behalve minder, zoals ook wel te zien is op de foto hierboven.

Bij terugkomst in het hostel kon onze laatste nacht beginnen, en het werd een hele lange. Wij hadden de zware taak om iedereen bij de les te houden en dat is ons volgens mij redelijk gelukt. iedereen heeft het volgehouden. Niemand kon meer een mondharmonica horen, maar ach, je moet er wat voor overhebben he.

en toen sloeg de klok 12 uur...